Netflixen, youtuben en spotifyen. Het zijn merknamen die werkwoorden op zich zijn geworden en die ons mediagebruik aardig op z’n kop hebben gezet. Het branden van albums en films was ineens verleden tijd, het illegaal downloaden nam af en voor de muziek- en filmmaatschappijen steeg de omzet voor het eerst sinds jaren weer. De grote vraag is of deze ontwikkeling zich doorzet: zal de toename van het aantal verschillende streamingservices zorgen voor een verdere afname van het aantal digitale piraten?
Streamingservices zorgden voor een legaal alternatief na een tijdperk waarin Kazaa, Limewire en The Pirate Bay de dienst uitmaakten. Het aantal Europese internetgebruikers dat illegaal downloadde daalde tussen 2014 en 2017. Het medialandschap was, ondanks de nieuwe spelers, redelijk overzichtelijk. Voor reclamevrije muziek kon je terecht bij Spotify en iTunes, buitenlandse series keek je via Netflix, HBO; series van Nederlandse bodem via NPO Start Plus en Videoland. Met hier en daar een slim gekozen proefabonnement was dit nog redelijk te doen.
Nibud: Teveel abonnementen
Met de aankondiging van nieuwe streamingservices vrees ik echter dat de consument andere oplossingen gaat zoeken. De gemiddelde consument heeft nu al 11 abonnementen, aldus het Nibud. Dit kost op jaarbasis honderden euro’s, en liefst 30 procent vergeet een abonnement op tijd op te zeggen. Hoeveel financiële ruimte heeft de consument nog voor nieuwe services als Disney+ (films en series), Amazon (films en series), Apple TV+ (films en series) en Stadia (Googles ‘Netflix voor games’) naast de bestaande spelers?
Genoeg aanbod?
Een klein deel zal vast bewust wisselen en gevoelig zijn voor exclusieve content, zoals nu met Game of Thrones en Ziggo gebeurt. Het grootste deel van de consumenten zal hier echter niet op zitten te wachten. Wanneer iedere aanbieder straks content exclusief blijft aanbieden, zal het aanbod te beperkt zijn om overal abonnementen af te sluiten. Zonder Duitse taferelen, waar je gigantische boetes krijgt voor het downloaden, verwacht ik dat een groot deel zich weer laat verleiden tot het downloaden of illegaal streamen.
Zo keert een issue terug dat begraven leek samen met de lege cd-rommetjes en usb-sticks. Dat betekent vast weer dat organisaties die minder aandacht kregen de afgelopen jaren terug zullen keren in het publieke debat. Organisaties als Brein, regisseurs en acteurs zullen ongetwijfeld klagen dat consumenten hun heil opnieuw zoeken in downloaden en aandringen bij de politiek op strengere maatregelen en hogere boetes. Terecht natuurlijk, maar of dat de beste oplossing is? Samen met de platforms moeten zij bedenken hoe ze dit probleem tegengaan en piraterij voorkomen.
