Vorige week ontving ik in mijn mailbox het impact report 2023 van Wakuli koffie, een rapport waarin het duurzame(re) koffiemerk terugblikt op hun jaar op gebied van prijzen, duurzaamheid en partners. Een interessant stuk om even digitaal door te bladeren, ik vind het belangrijk te weten wat voor type koffiebonen ik consumeer.

Ook cosmeticanieuwkomer The Inkey List wist mijn mailbox te bereiken met hun pledge aan duurzaamheid en sociale omstandigheden. Maar ook UNICEF, Sonos, Too Good to Go en de Koffiejongens sturen hun klanten en donateurs een mail met een rapport over hun impact. Wat zegt dit over de ontwikkeling van het impactrapport (buiten dat ik misschien mijn mailbox moet opschonen)?

Het impactrapport is geen nieuwe trend. Nagenoeg ieder bedrijf met een sociaal geweten berekent en rapporteert, op sociale factoren, duurzaamheid, of over de gehele keten. Het is het brave broertje van het – sec financiële – jaarverslag geworden. Logisch ook, want er wordt aan alle kanten gesleuteld aan de CSRD-richtlijn en de CSDDD-wetgeving en alle organisaties weten: we moeten binnenkort inzicht hebben in de hele keten.

Consumenten krijgen dus steeds vaker ook een rapportage. Verslag uitbrengen aan de consument is geen verplichting bij de Corporate Sustainability Due Diligence Directive. Is het dan een kwestie van opportunistisch profileren met de gedachte: “Nu we toch bezig zijn kunnen we er net zo goed een nieuwsbrief van maken”?

Vanuit de maatschappij zien we dat de roep om duurzaam consumeren luider en luider wordt. Consumenten spreken zich steeds duidelijker uit, en ook experts roepen op om te focussen op corporate purpose. Geloofwaardigheid en transparantie zijn dus een must.

Wij zien deze trend zich nog wel verder ontwikkelen, en hebben een vermoeden dat we nog vaker impactrapporten in de mail zullen ontvangen, geloofwaardig of niet. Risico is dat iedereen impact-moe van de mailbox wordt. Blijf dus inspireren met je resultaten.