In onze interview serie “Agenderen en Formeren” spreken wij experts uit verschillende sectoren over de issues uit hun sector, de manieren waarop ze deze proberen te agenderen bij het komende regeerakkoord en hun zicht op de nieuwe Tweede Kamer. Deze editie spreken we Illya Soffer.
Illya Soffer is directeur van Ieder(in). Dit is een landelijk netwerk voor mensen met een beperking of chronische aandoening. Een inclusieve samenleving is tegenwoordig een belangrijk onderwerp. Ieder(in) is dan ook hard aan het werk voor een samenleving waarin iedereen kan meedoen en niemand wordt uitgesloten. Mensen met een handicap of chronische aandoening zouden alle kansen moeten krijgen om volwaardig mee te doen in de samenleving.
Wat zijn de belangrijke issues voor jouw sector?
Met het VN-Verdrag Handicap als basis, behartigt het netwerk van Ieder(in) de belangen van ruim 2 miljoen mensen met een beperking of chronische ziekte. Ondanks dat Nederland in 2016 al het VN Verdrag Handicap bekrachtigd heeft, zien we dat mensen met een chronische ziekte of beperking onverminderd achterstanden ondervinden op alle gebieden van het leven: van toegang krijgen tot de juiste zorg en ondersteuning, tot kans hebben op een passende woning en een toereikend inkomen. Om mensen met een beperking of chronische ziekte echt onderdeel van de samenleving te laten uitmaken, moeten we die samenleving komende jaren in de volle breedte toegankelijk en inclusief maken. Nu is het beleid te versnipperd en komt in stukken samen in het leven mensen met een beperking. Wij spannen ons ervoor in dat dat verandert: dat er een integrale aanpak komt op de gebieden die onze achterban het meest raakt.
Welke onderwerpen hebben jullie ingestoken bij de verkiezingen en het nieuwe regeerakkoord?
Niets over ons, zonder ons. Dat is ons pleidooi voor alle besluitvorming. Geef mensen met een beperking en hun vertegenwoordigende organisaties op alle niveaus een plek bij het maken van beleid, en zet ervaringsdeskundigheid op tijd en zorgvuldig in. Wij willen bovendien het sociaal domein versterken. Daar regelt de gemeente alles met betrekking tot zorg, ondersteuning, publieke ruimte en werk. We pleiten voor het terugbrengen van de menselijke maat en voor voldoende middelen voor gemeenten en uitvoeringsorganisaties.
Op welke manieren hebben jullie dit in praktijk gebracht?
Samen met onze leden en achterban hebben we een verkiezingsmanifest opgesteld. Dat hebben we gedeeld met de politieke partijen. Daarnaast hebben we samen met vele andere organisaties een dringende oproep gedaan om het sociaal domein te versterken. Door een einde te maken aan de strijd tussen het rijk en de gemeenten over geld. Gemeenten en uitvoeringsorganisaties moeten voldoende middelen hebben om hun taken uit te voeren. Door de ondersteuningsvraag van mensen leidend te laten zijn en niet het aanbod dat de zorgaanbieder of het budget dat de gemeente beschikbaar heeft centraal te stellen. Door mensen een stem te geven in al het beleid dat hen aangaat.
“Juist voor deze groepen is het cruciaal dat de menselijke maat weer terug wordt gebracht in de uitvoering van de wetten en regelgeving op het gebied van zorg, ondersteuning en participatie.”
Wat moet er veranderen in de komende 4 jaar?
Er moet iets veranderen in hoe er over mensen met een beperking of chronische aandoening wordt gedacht bij het maken en uitvoeren van beleid. Mensen met een beperking of chronische ziekte zijn niet gehandicapt vanwege hun ziekte of beperking, maar vanwege de drempels die ze tegenkomen bij hun deelname in de samenleving. Hoe meer die drempels worden weggehaald, hoe toegankelijker de samenleving is voor iederéén en hoe minder aparte ondersteuning en voorzieningen mensen nodig hebben. Voor mensen met een beperking of chronische aandoening zijn de verhalen van de slachtoffers van de toeslagenaffaire ontzettend herkenbaar. Ook zij moeten vaak enorm knokken, zeuren of zelfs procederen om passende ondersteuning te krijgen. Dat blijkt niet alleen uit de verhalen die wij horen, maar komt uit diverse rapportages naar voren. Juist voor deze groepen is het cruciaal dat de menselijke maat weer terug wordt gebracht in de uitvoering van de wetten en regelgeving op het gebied van zorg, ondersteuning en participatie.
Vind je dat jouw sector goed vertegenwoordigd is in de Tweede Kamer?
In beleid is het leven van mensen opgeknipt in hokjes met schotten ertussen. Om het verschil te maken in het leven van een persoon met een beperking of chronische ziekte, moeten we als belangenbehartiger niet alleen in Den Haag, maar ook in elke gemeente opnieuw langs tientallen los van elkaar staande departementen, afdelingen en directies, met elk hun eigen bestuurder, manager en uitvoerders. Niet te doen. De Kamer zou kunnen beginnen door alle onderwerpen die onmiskenbaar de levens van mensen met een beperking of chronische aandoening raken, meer en beter met elkaar te verbinden. Juist ook als het gaat om onderwerpen zoals zorg, onderwijs, arbeid, inkomen, toegankelijkheid en wonen. Onderwerpen die vanuit de politiek in de verschillende Kamercommissies zijn ondergebracht en daardoor belangenbehartiging ingewikkelder maken dan nodig.
Hoe zie je de toekomst wat betreft politiek in Nederland?
Wij zien door het hele politieke speelveld heen eindelijk meer aandacht voor het terugbrengen van de menselijke maat. Er wordt meer belang gehecht aan het luisteren naar verhalen uit de samenleving. De emancipatie van mensen met een beperking of chronische aandoening is in volle gang en wij merken dat er meer gestuurd wordt op toegankelijkheid, inclusie en diversiteit. Wij zullen er als Ieder(in) alles aan doen om die beweging te versterken.
